Je maakt de patiënt mee op hun meest kwetsbare moment
Hi, ik ben Andrea
Andrea startte de opleiding tot operatieassistent binnen het Amphia al een hele tijd terug. Ze heeft in de loop van de jaren zich steeds doorontwikkeld en werkt nu als operatieassistent met chirurgische vaardigheden voor de cardiochirurgie. “Amphia voelt na al die jaren echt als thuis”, vertelt Andrea. Waarom? Dat vertelt ze hier.
Bijzondere wereld van de OK
Andrea begon haar carrière ooit als medisch secretaresse. “Interesse voor de zorg heb ik altijd gehad”, vertelt ze. “Ik werkte bij een zorginstelling waar ook kleine operaties werden uitgevoerd. Ik wilde hier altijd al zo graag een keer meekijken. Toen was de grote dag daar. Ik mocht tijdens een operatie een pleister aangeven aan de arts. Zoiets kleins triggerde me direct. Ik wilde hier ook gaan werken. Amphia was voor mij het ziekenhuis waar ik de opleiding destijds wilde gaan volgen.”
Mijn thuishonk
“Ik loop echt al behoorlijk wat jaren mee”, vertelt Andrea. “Ik heb veel veranderingen meegemaakt, in verschillende ziekenhuizen gewerkt en nu onlangs de overgang meegemaakt naar een volledig nieuw gebouwd ziekenhuis. 1 ding is alleen nooit veranderd. Dat is de gezelligheid die de OK voor mij kent. Ik vind mijn werk ontzettend leuk. Ik leer nog iedere dag bij. Uiteindelijk bepalen mijn collega’s mijn werkgeluk. De collegialiteit hier is echt groot. We helpen elkaar graag. Je ziet je collega’s de hele dag binnen die muren van de OK. Samen, als team, werk je echt rondom de patiënt. We hebben allemaal verschillende taken, maar zijn ontzettend op elkaar ingespeeld. Dat maakt dat ik mijn werk goed kan doen, ik me op mijn gemak voel en het daardoor echt als thuiskomen voelt op de OK.”
We kunnen hier echt met elkaar lezen en schrijven
Uitdagende OK’s
“We zijn nu echt 1 afdeling”, vertelt Andrea. “Met de komst van het nieuwe ziekenhuis mogen we iedere dag werken in een spiksplinternieuw complex. We zijn nu met alle collega’s bij elkaar. Zo kunnen we meer ervaringen en verhalen met elkaar delen. Binnen Amphia vertegenwoordigen we op de OK zo goed als alle specialismen. Er zijn 4 clusters waaruit je kunt kiezen. Alle verhalen en complexe casussen komen nu dan ook samen. Het is leuk om deze verhalen met elkaar te delen en hiervan te leren.” Ook vertelt Andrea dat er nog tal van mogelijkheden zijn om na je opleiding een verdiepingsslag te maken. Je kunt je verder specialiseren richting de cardiochirurgie en binnen dit specialisme je verder ontwikkelen als operatieassistent met chirurgische vaardigheden. Hier ook wel vasoviewer genoemd. Dit houdt in dat je de ader uit het been verwijdert middels een kijkoperatie. Deze ader wordt gebruikt als bypass op het hart. Daarna assisteer je de cardiochirurg tijdens de rest van de operatie. Erg interessant om te mogen doen!”
Spoed
“Het komt ook voor dat een patiënt in een hele slechte conditie bij ons binnen komt”, vertelt Andrea. “Als je dan de volgende dag hoort dat de patiënt grote stappen vooruit heeft gemaakt, dan maakt je hart toch even een sprongetje. Je bent ten slotte onderdeel geweest in dit proces. Daarom voelt mijn werk echt als zinvol werk.” Soms gaat het helaas toch mis. Dit blijft lastig, maar je weet ook dat je alles uit de kast hebt getrokken om die patiënt alle kansen te geven. Sommige ingrepen zijn zo bijzonder en complex. Bijvoorbeeld een aortadissectie. De aorta in de borstkas is dan gescheurd. Dit vormt echt een levensbedreigende situatie. Als we er dan als team in slagen dat deze patiënt weer goed wakker wordt dan geeft dat z’n ongelooflijk fijn gevoel. Daar doen we het voor!”
Meest kwetsbare moment
Andrea vertelt dat ze perfectionistisch is. Zo ook in haar vak. Ze vertelt dat ze zelf vaak patiënt is geweest en meerdere malen op de OK heeft gelegen. Wat haar is bijgebleven is het moment voordat ze onder narcose werd gebracht. Dan wilde ze nog even een gezicht zien. Iemand die je geruststelt. Dit gevoel neemt zij nu zelf mee naar OK, maar dan als operatieassistent. “Het contact dat je hebt met de patiënt is maar heel kort. Ik haal de patiënt op. Op de OK wordt er een time out procedure gedaan. Dit is een laatste controle voordat de patiënt gaat slapen. Net zoals een piloot samen met de copiloot een laatste check doet voordat het vliegtuig gaat opstijgen. Daarna wordt de patiënt onder narcose gebracht. De tien minuten die daaraan vooraf gaan zijn dus cruciaal. Je weet van tevoren nooit hoe een operatie afloopt”, zegt Andrea. “Je maakt de patiënt mee op hun meest kwetsbare moment. Ik wil het gevoel geven: het is goed, ik ben hier en je bent niet alleen. Ik probeer hier iedere dag weer voor de patiënt het verschil in te maken.”
Goed geoliede machine
“Ik vind iedere dag weer uitdaging in mijn werk”, vertelt Andrea. “Ik maak nog steeds kilometers in mijn rol. De actie die een operatie kent is nog iedere dag even bijzonder. De artsen weten wie je bent, ze kunnen van je op aan, wij kennen hun werkwijze. We kunnen echt met elkaar lezen en schrijven.” Vergeleken met de rest van de afdeling is cardiochirurgie best een klein clubje vertelt Andrea. “Daardoor zijn we nog meer op elkaar ingespeeld. We zijn een geoliede machine. “