Ik lever hier 1 op 1 zorg aan zowel de bevallende vrouw als pasgeboren baby. Dat maakt mijn werk zo compleet.

“Ik wist er stiekem al heel veel vanaf”, vertelt Aranka. “Als kraamverzorgende thuis en in het ziekenhuis op de verloskamers heb ik zoveel kennis opgedaan. Alleen moest ik voor mijn gevoel op het moment suprême de bevallende vrouw loslaten als het een medische bevalling werd. Dat vond ik zo jammer. Voor mij zat de uitdaging met name in het medische aspect en daar wilde ik verder in door. Vanuit mijn verzorgende opleiding liep ik stage in de kraamzorg. Ik heb veel thuisbevallingen begeleid en de kraamweek verzorgd. Voor mij was het kindje in bad doen altijd een hoogtepunt, maar ik wilde graag meer verdieping. Vanuit daar maakte ik de keuze in het ziekenhuis te gaan willen werken.”

“Als obstetrieverpleegkundige rouleer je hier tussen afdelingen. Zo werk je op de Gezinssuites, de verloskamers, als cockpitverpleegkundige en op de triage”, vertelt Aranka. “Ik werk met name op de verloskamers en de triage. Die afwisseling vind ik fijn. Het leuke van triage vind ik dat hier ook een stuk gynaecologie terugkomt. Zo zie je hier oncologische gynaecologie bijvoorbeeld, dus niet alleen maar zwangere vrouwen. De verloskamers blijf ik wel het leukst vinden. Hier ligt vanuit mijn vak natuurlijk ook mijn hoofdtaak, ondanks dat het hier echt arbeidsintensief is. Soms is er geen tijd voor een korte pauze. Je staat hier altijd aan. We leveren dan ook echt acute zorg. Dat gebeurt op de triage ook wel, maar daar zien we soms 25 patiënten op een dag. Daar is de regeldruk wat hoger, maak je afspraken en overleg je veelvuldig met de verloskundigen. Op de verloskamers zorg je wat langer voor eenzelfde patiënt. Daar lever je echt 1 op 1 zorg en dat vind ik ook zo leuk aan mijn werk. Ik start met de zwangere vrouw op. En sluit, als het binnen mijn dienst valt en alles goed is gegaan, ook weer af met intens geluk bij de ouders en een pasgeboren baby’tje.”

De rol van cockpitverpleegkundige is relatief nieuw vertelt Aranka. Zo legt ze uit dat deze verpleegkundige niet direct staat ingepland in de zorg. Deze collega regelt de hele afdeling en springt de gehele dienst bij waar nodig. “Deze rol is behoorlijk intensief, maar de combinatie is leuk. Het fijne van deze rol is, dat er altijd een mannetje extra is die heel de afdeling in de gaten houdt. Als er ineens twee vrouwen tegelijk gaan bevallen, stuurt ze een andere collega of gaat zelf ondersteunen. Maar ze trekt ook medicijnen op, zorgt dat alle spullen op de verloskamers aanwezig zijn, is de coördinator wat betreft de binnenkomende telefoontjes vanuit de eerstelijns én schakelt daar dan weer direct op door. De cockpitverpleegkundige komt ’s ochtends samen met de Gezinssuites en neonatologie. We overleggen dan bijvoorbeeld of er plek is voor premature baby’tjes en we stemmen af hoe vol de kraamafdeling ligt op dat moment. Zo maak je een inschatting van hoe de dag zou kunnen verlopen en hoeveel zorg we kunnen aanbieden.”

“In principe vervullen we allemaal de rol van cockpitverpleegkundige op onze afdeling.” Zo legt ze uit dat het dus geen speciale vacature is waar je op solliciteert. “Vanuit een niet bestaand iets, hebben we onze wensen op papier gezet met als doel in alle drukte niet meer mis te hoeven grijpen op de afdeling. Als je een bevalling aan het doen bent en tegelijkertijd ook telefoontjes krijgt die niet relevant zijn op dat moment, is er nu gewoon één aanspreekpunt die alles coördineert. Als cockpitverpleegkundige ben je een soort vliegende kiep, die alles regelt. Je moet dus wel goed het overzicht kunnen bewaren. Je loopt rondjes, checkt of alle spullen in de verloskamers aanwezig zijn, vult warme handdoeken aan, hangt infusen klaar en zorgt dat de medicatiekar opgeruimd is. Daarnaast is de rol van cockpitverpleegkundige ook een redmiddel voor het waarnemen tijdens pauzes bijvoorbeeld. Dit draagt bij aan het werkgeluk van ons onderling. Omdat er nog een ‘achtervang’ is op het moment dat het nodig zou zijn. Als er een collega ziek is bijvoorbeeld of in de zomer. Er is dan altijd een babypiek. Er worden dan relatief gezien meer baby’s geboren en dan is het fijn dat we ook allemaal even op vakantie kunnen omdat de cockpitverpleegkundige een collega op dat moment kan vervangen.”

“Ik coach een bevallende vrouw op haar meest kwetsbare moment”, vertelt Aranka. “Ik neem de regie tijdens de bevalling en moet soms de bevallende vrouw ook echt overtuigen iets te doen, wat ze op voorhand anders had bedacht. Je bent dan een vertrouwenspersoon. Je bouwt in heel korte tijd een vertrouwensband op met de patiënt. We zijn allemaal mensen. In deze rol moet je echt kunnen aanvoelen waar de patiënt op dat moment behoefte aan heeft en ook op durven sturen. Toch gaan we heel ver mee in de wensen van de patiënt. Zo kan je hier, als je medisch bent, niet in bad bevallen, maar mag je wel in bad ontsluiten bijvoorbeeld. Tegenwoordig kun je hier met het ctg-apparaat wel uit bed in plaats van dat je moet blijven liggen. We proberen de negatieve gedachtes zoveel mogelijk weg te nemen. Maar het moet wel passen binnen de veiligheid van wat kan en mag. Je moet steeds meebuigen met wat de natuur doet. Ik probeer het daarbij zo veilig mogelijk te houden voor iedereen. Soms gebeurd er het onverwachte en is het alle hens aan dek waarbij de bevallende vrouw of baby door het oog van de naald kruipt. Dat is de keerzijde van mijn vak. Het geluk van de ouders als de baby dan uiteindelijk op de buik ligt, is iedere keer weer speciaal. Ik pink ook weleens een traantje weg van geluk. Iedere baby die geboren wordt, is weer bijzonder. Er is dan zoveel geluk in de kamer. Dat went nooit. Ook al is het een proces voor ons van komen en gaan. Ik ben aanwezig op een van de belangrijkste dagen uit iemands leven. Daar doe ik het voor.”

Wil jij ons team komen versterken? Bekijk dan snel de vacatures en ontdek of je droombaan erbij zit.