Ik kan zijn wie ik ben en ik kan worden wie ik wil zijn

Joanna maakte een vliegende start na het behalen van haar diploma. Zo werd ze meteen meegenomen in de strategie rondom het werken in Nieuw Amphia. “Ik mocht meedenken over de transitie van onze oudbouw naar de nieuwbouw”, vertelt ze. “Ik kwam net van school, dus kon een frisse blik werpen op hoe we dingen beter zouden kunnen doen. Over praktische zaken zoals de indelen van onze dagkarren bijvoorbeeld, maar ook over scholingen aangaande werkwijzen binnen de nieuwbouw en scholingen voor specialisten en collega’s onderling.” Zo vertelt ze dat ze echt een praktijkmens is. “Ik vind direct contact met de patiënt veel te leuk. Waarnaast ik scholingen organiseren ook ontzettend ambieerde. Dus zowel aan het bed staan, als direct uitleg geven aan studenten. Een geweldig plekje dat we afdelingsleercoach noemen.”

“Ja, LIA”, zegt Joanna. Een leerafdeling die grotendeels gerund wordt door studenten. Ze leren hiervan en met elkaar, ze zijn verantwoordelijk voor hun eigen processen en maken hier direct de verbinding tussen theorie en praktijk.” Sinds maart 2021 is LIA gaan lopen. “Mijn teamleider nam het mee in de jaarplannen. Het team stond hier ook voor open en was meteen enthousiast. Zo begon het balletje te rollen. De rollen werden opnieuw ingedeeld.” Joanna kreeg ook een plek in deze projectgroep. “Ik groeide langzaam in de rol van praktijkopleider. We zijn nu officieel een half jaar onderweg. Ik coach onder andere mijn collega’s in de gesprekken die ze hebben met studenten, ik volg de trajecten van onze studenten en ben een tussenpersoon tussen school en de Amphia Academie. Waar we in september vorig jaar zijn gestart met 5 bedden als mini pilot, zijn we nu officieel open voor ongeveer 12 bedden samen met een groep van 20 studenten.” Joanna vertelt dat LIA het doel heeft de drempel naar het echte werk kleiner te maken, waarbij de LIA student zelfstandiger werkt en op afstand wordt gecoacht. Zo krijgen ze de ruimte te durven doen, te vragen als dat nodig is. “Door deze ruimte en het vertrouwen te geven, wordt de student op alle fronten gemotiveerd. Als Leer Innovatie Afdeling investeren we veel tijd in het begin, maar daar hebben we op lange termijn echt baat bij. Helaas kunnen we niet alle studenten behouden als LIA eindigt, maar we waarborgen wel een hoge mate van kwaliteit. Een win win.”

“Voor mij betekent werkgeluk dat ik zowel op emotioneel als praktisch vlak, de ruimte krijg om mezelf te mogen blijven ontwikkelen. Dat ik kan zijn wie ik ben en dat ik kan worden wie ik wil zijn. Mijn teamleider speelt daarin een belangrijke rol. Zij stimuleert ons om hierover na te denken en denkt daarnaast ook zelf mee in wat er allemaal mogelijk is”, vertelt Joanna. “Zij laat iedereen binnen het team in zijn of kracht staan. We zijn een grote, diverse afdeling. Jonge bloempjes, extraverte collega’s, introverte collega’s, collega’s met veel ervaring binnen ons vakgebied, collega’s die net ui de schoolbanken zijn. We zijn een team met een jonge geest en geven elkaar ruimte en accepteren dit ook van elkaar. Daarom is het zo leuk om hier te werken.”

Daar hoeft Joanna niet lang over na te denken. “Dat ik Maxima heb ontmoet en dat ik met haar aan eenzelfde tafel heb gezeten. Dat ik uit naam van Amphia daar ook mocht zitten, echt bijzonder”, zegt ze. “De afgelopen 5 jaar zijn voorbij gevlogen, ik ben nog piepjong, maar heb voor mezelf al zoveel bereikt. Het begon met Nieuw Amphia, toen de leerafdeling, de deeltijd HBO-V, de scholingen, het zijn van teamcoördinator, het onderdeel zijn van Commissie Reanimatie Amphia Ziekenhuis van waaruit ze training geeft en de uiteindelijke uitrol van ons eigen Instagramaccount. De ruimte om jezelf te ontwikkelen is er zeker binnen het ziekenhuis. Als je welwillend bent en laat zien dat je graag wil, dan is het fijn dat dit ook beantwoord kan worden door je werkgever. Dit is natuurlijk wel afhankelijk van de plek waar je zit. Soms voelde dit wel een beetje onwennig”, vertelt Joanna. “In het begin twijfelde ik weleens: ben ik hier niet veel te jong voor?”, dacht ik dan. “Maar met het vertrouwen van mijn teamleider en mijn collega’s lukte het dan toch iedere keer weer. De tijd vliegt hier dan ook echt voorbij.”

“Als verpleegkundige heb je natuurlijk geen standaard rooster. Ik probeer mijn verschillende diensten dan ook met van alles te combineren”, vertelt Joanna. “Daardoor wordt het nooit saai en probeer ik er iedere keer weer een leermoment of overwinning voor mezelf uit te halen. Zo vond ik het in het begin spannend om een gesprek met een student of met school te voeren. Als ik dan nu zie hoezeer ik gegroeid ben in communicatie, dan heb ik als verpleegkundige ook echt een professionele stap gemaakt op het gebied van sociale groei. Een overwinning dus, dat voelt ontzettend goed.”

“Omdat ik zo blij ben met mijn werkplek, wilde ik graag laten zien hoe het er bij ons nou echt aan toe ging. Niet alleen voor volgers buiten het ziekenhuis, maar juist ook aan alle afdelingen binnen ons ziekenhuis”, vertelt Joanna. “We zijn zo’n groot ziekenhuis, met zoveel verschillende afdelingen en specialismen, met allemaal andere werkwijze, dat het me zo triggerde om een kijkje in onze keuken te geven. Het vakgebied van een verpleegkundige is niet echt inzichtelijk. We hebben natuurlijk veel te maken met privacy van patiënten, maar is zoveel dat we wel kunnen laten zien. Instagram was dan ook de perfecte tussenstap. Een leuke story, een meet & greet of een scholingsdag leent zich perfect om ons te laten zien.”

Wil jij ons team komen versterken? Bekijk dan snel de vacatures en ontdek of je droombaan erbij zit.